De Moulin du Stordoir is, zoals zijn naam het aangeeft, een voormalige oliemolen, die voor 1700 werd gebouwd. De benaming Moulin de Sans Souci werd gegeven na de inrichting als ontspanningsoord. Een prentkaart van rond 1900 vermeldt: Souvenir de Thuin. Le Moulin Sans Souci. Café, Laiterie, Bières Etrangères et du Pays - Jeux Divers. Salle pour Noces et Sociétés - Réunion des Familles.

Op de Kadastrale Atlas van P.-C. Popp (ca. 1860) vinden we deze "moulin à eau" op het perceel Thuin D289 in het bezit van La Troye, Stanislas-Charles et enfants, propr., Thuin. Onder datzelfde art. 402 staat ook de Moulin du Bas-Marteau (zie andere webpagina).

Van de inrichting als olieslagerij is niets overgebleven. Later (19de - gedeelte 20ste eeuw) werd er graan gemalen.

Het metalen onderslagrad is vrijwel weggeroest en het binnenwerk is verdwenen. De molen staat op ongeveer 500 m van moulin Marteau waarvan ook alleen nog het gebouw overblijft.

Lieven DENEWET & Aimé SMEYERS

Literatuur

Jules Dewert, "Les moulins du Hainaut. Les généralités", Charleroi, 1930;
Jacques Vandewattyne, "Inventaire des moulins du Hainaut: Arrondissement de Thuin - Arrondissement de Tournai", Hainaut-Tourisme, n° 118, sept. 1966, p. 178-180;
"Moulins en Hainaut", Bruxelles, Crédit Communal, 1987;
G.H. Conreur, "Thuin et ses douze moulins", Lobbes, Cercle de Recherches archéologiques de Lobbes, 1988, 197 p. (Cahiers de Thudinie, vol. 1), Cercle de recherce archéologique de Lobbes, Beaumont, s.d. (Cathula, 18).
"Le patrimoine monumental de la Belgique", t. 10 (2), Hainaut. Arrondissement de Thuin.
G. Bavay, "Patrimoine et histoire des moulins en Hainaut", Mons, Hannonia, 2008 (Analectes d'Histoire du Hainaut, tome XI), p. 573-574, ill.