Teuven (Voeren), Vlaanderen - Limburg
- Naam
- Watermolen van Sinnich
- Ligging
- Kasteelstraat 3
3793 Teuven (Voeren)
op de Gulp
Vlaanderen - Limburg
- Geo positie
- 50.749130, 5.885942 (Google Streetview)
- Eigenaar
- Privaat
- Gebouwd
- Voor 1147 / 1856
- Type
- Bovenslag watermolen
- Functie
- Korenmolen
- Kenmerken
- Natuur- en bakstenen gebouw
- Gevlucht/Rad
- Metalen bovenslagrad (gedemonteerd)
- Inrichting
- Nog gedeeltelijk
- Toestand
- Gerenoveerd als woonhuis
- Bescherming
- niet,
Niet beschermd, wel op vastgestelde inventaris bouwkundig erfgoed - Molenaar
- Geen
- Openingstijden
- Op aanvraag
- Database nummer
- 2089
- Ten Bruggencatenummer
- 05956
Karakteristiek
Beschrijving / geschiedenis
De "Watermolen van Sinnich" is gelegen op de Gulp. Stroomafwaarts lag de Molen van Teuven bij Teuven en stroomopwaarts de Molen van Obsinnich. Zo'n 100 meter ten noordwesten van de watermolen van Sinnich ligt het kasteel, oorspronkelijk de abdij van Sinnich.
Reeds in 1147 wordt hier een watermolen vermeld. De molen staat op de Ferrariskaart (1771-1777) aangeduid. In 1856 gebeurde een gehele heropbouw.
Tot 1792 was de molen eigendom van de abdij van Sinnich en werd rond 1800 verkocht aan C.-J. Reul van Teuven. In deze periode was het een graanmolen.
Eigenaars na 1856:
- 1856, eigenaar: Coenegracht Marie Emmanuel, rentenier te Gronsveld (NL)
- 1868, verkoop: Coenegracht-Petry Eugène, rentenier te Teuven
- 1922, erfenis: de Secillon-Coenegracht Arnold, rentenier te Teuven
- 1947, gift: a) Kevers-de Secillon Marie Louis, verzekeraar te Teuven (naakte eigendom), b) de Secillon-Coenegracht Arnold, de weduwe, zonder beroep te Teuven (vruchtgebruik)
- 1955, erfenis: Kevers-De Secillon Marie Louis, verzekeraar te Teuven
Sinds 1944 is de molen buiten bedrijf. Het gebouw is thans gerenoveerd als woonhuis. In de jaren 1980 werd de houten wateras aan de asopening afgezaagd. Het metalen bovenslagrad tegen de zuidoostelijke achtergevel is gedemonteerd en ligt nu aan de overzijde van de weg.
Architectuur
Langgestrekt bakstenen gebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen), vrijwel volledig daterend uit de tweede helft van de 19de eeuw, doch met oudere kern uit de tweede helft van de 17de eeuw of eerste helft van de 18de eeuw (bolkozijnen). Links het molenhuis, vervolgens het woonhuis en dienstgebouwen. Getoogde bakstenen muuropeningen (tweede helft 19de eeuw), op drie houten bolkozijnen na, waarvan twee voorheen beluikt. Het molenhuis is voorzien van een deur in houten omlijsting; voorts twee deuren in kalkstenen omlijsting op neuten. Lage, thans gedichte bakstenen rondboogpoort.
Mechanisme
Bepaalde onderdelen van het molenmechanisme bleven bewaard.
Lieven DENEWET, Jaak NIJSSEN & Herman HOLEMANS
Literatuur
J. Nijssen - E. Vandenabeele, Molenboekje Voeren en omliggende (V.V.V. Voerstreek en Opbouwwerk Voeren), Voeren, 1991, p.18.
Herman Holemans & Werner Smet, "Limburgse watermolens. Kadastergegevens: 1844-1980", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem, 1985;
Frieda Schlusmans, "Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Tongeren, Kanton Voeren, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen" 14N2, Brussel - Turnhout, 1992.