De "Oyenbrugmolen", is een aan de Maalbeek gelegen watermolen die oorspronkelijk deel uitmaakte van het "Hof van Oyenbrugge", vandaar ook de molennaam.
De eerste vermelding van een watermolen in de heerlijkheid van Oyenbrugghe dateert uit 1397.
Rond 1600 liet Filip-René van Oyenbrugge de bestaande olieslagmolen ombouwen tot graanmolen van het middenslagtype. Om meer verval op het waterwiel te verkrijgen werd de Maalbeek door middel van een maaldam hoger in de flank van de vallei gedwongen. De molenaarsfamilies, Segers, Geens en Timmermans volgen elkaar op. 

De plaatsnaam "Oyenbrugge" komt reeds voor in een charter van 1208 en zou "schapenbrug" kunnen betekenen, maar kan ook afgeleid zijn van "bruc" of "broek" wat laag dal met moerassige weiden betekent. Het "hof van Oyenbrugge" was een leengoed van de heren van Grimbergen tot de 17de eeuw in leen gehouden door de familie Oyenbrugge. De heerlijkheid was gesitueerd op het einde van de huidige Poddegem- en Oyenbrugstraat en bestond uit een waterburcht met op het neerhof een pachthof, brouwerij en kapel gelegen op de zuidelijke oever van de Maalbeek en een watermolen op de noordelijke oever. Het kasteel verdween reeds vóór 1769, van de bijgebouwen resten slechts vier sterk verbouwde volumes aan de Poddegemstraat.

In de oude tiendboeken vinden we heel weinig aanwijzingen over de watermolen van Oyenbrugge. Er is alleen sprake van de molen in de nabijheid van Oyenbrugge. In de oude parochieregisters vinden we voor 1624 het overlijden vermeld van Stefaan Segers, zoon van de molenaar van Oyenbrugge. Waarschijnlijk was Willem Geens (+ 1691) de opvolger van Segers. In 1694 werd het huwelijk ingezegend van Franciscus Timmermans, in de Sint-Annakapel van Oyenbrugge. De naam van zijn vrouw staat niet opgeschreven. Wel staat er de ver­melding bij: «Geens, maalder van Oyenbrugge». Mogelijk was er een dochter van Willem Geens die met  F. Timmermans trouwde en kwam de molen zo in pacht van de familie Timmermans. Ze bleven er wonen tot rond 1930.

In het kaartboek zijn de goederen rond Oyenbrugge afgebeeld. De molen vinden we echter niet terug op de tekening. Wellicht werd de Maalbeek omgeleid tot dicht bij de gebouwen die er wel te zien zijn. Nummer één van het kaartboek meldt: «Mevrouwe van Oyen­brugghe met 78 roeden hof, comende jeghen de Molenbeke achter, beneefens haren waetermolen gebruykt de muylder Francis Timmer­mans». Van het werk op de molen alleen kon de molenaar niet le­ven. Hij huurde daarom nog enkele stukken landbouwgrond, waar­ onder een stuk op de Wezenhaag voorbij de Diegemput, 3 dagwand en 92 roeden groot. Later, vooral op het einde van de achttiende eeuw, toen het oude pachthof verdwenen was, werden er nog andere gron­den gehuurd om de eindjes aan  elkaar te kunnen knopen.

Uit het dagboek van Frans Timmermans, burgemeester van Grim­bergen in de negentiende eeuw, kunnen we enkele interessante gege­vens putten uit die tijd. In 1808-1809 lagen de velden verlaten en onbebouwd wegens de veldtochten van Napoleon. Tussen Oyenbrugge en Lintkasteel stond geen koren op het veld. 1811 kende een droge zomer. 1815 was een nat jaar en alles verrotte. Op het Lintkasteel werd een wagen met twee paarden opgeeist voor de oorlog tegen Na­poleon. In 1820 is een neef van J. Timmermans in de boomgaard doodgevroren. 1821-1822 was eveneens een  harde winter. De vaart was dichtgevroren en het was onmogelijk om te malen. 1845: Chole­ra! In 1846 was het bloeisel van het koren bevroren. De oogst mislukte en er was grote nood. Hagel vernielde alle landbouwgewassen in 1847. Tien jaren later had de molenaar grote moeite om te malen wegens de grote droogte. 1859 en 1865 kenden respectievelijk hagelschade en cholera. Uit dit dagboek blijkt oo dat tot ongeveer 1860 in de bossen van Grimbergen waterslangen, dassen en vossen leefden.

Op de Ferrariskaart (1771-1778) werd de molen nog weergegeven als een alleenstaand volume.  Op het einde van de 18de - begin 19de eeuw werd de molen uitgebreid met verspreide, willekeurig ingeplante hoevegebouwen (Primitief kadasterplan, 1821) om uiteindelijk te evolueren naar het huidige semi-gesloten hof.

Op 23 november 1781 verkocht de graaf wat  nog overbleef van het kasteel, de hoeve, de brouwerij, de kapel en de watermolen, aan Hen­drik Maria Gerard Helman, zoon van de baron van Willebroek en aan Adriana van  Kerrenbroek. Hij werd tot baron verheven op 18 juli 1782 en later tot burggraaf van Grimbergen. Volgens A. Wauters moest de maalder aan de nieu­we eigenaar van het kasteel van Oyenbrugge toestaan het water van de beek af te leiden naar de vijvers, nadat ze geruimd waren. De ei­genaar van zijn kant moest de vijvers laten leeglopen wanneer de molen enige herstelling vereiste.

Eigenaars na 1830:
- voor 1834, eigenaar: Timmermans Judocus, molenaar te Grimbergen.
- 30.08.1841, gift: Timmermans-Mertens Joannes Franciscus, molenaar te Grimbergen (notaris Kips)
- 10.01.1883, erfenis: en de kindeen (overlijden van vrouw Mertens)
- 10.02.1890, erfenis: de kinderen (overlijden van Johannes Timmermans)
- 11.07.1892, deling: Timmermans Emiel, molenaar te grimbergen (notaris Van der Stegen)
- 12.01.1926, verkoop: De Vleeschouwer-Janssen Jean Leopold, landbouwer te Grimbergen (notaris De Ruydts)
- later, mutatie: De Laet-Stevens Jozef Emiel, landbouwer te Grimbergen
- 1978, verkoop: Van Hemelrijck Erik & De Wit Linda

In 1899 werd de watermolen van Oyenbrugge uitgebroken en omge­bouwd tot turbine, type Girard-turbine.

Emiel Timmermans vroeg in juni 1899 een vergunning om zijn "installations hydrologique" te mogen afbreken en "de remplacer par une turbine la roue hydrolique de son moulin, sis sur le Maelbeek, à Grimberghen", dus om het rad door een turbine te vervangen. In het dossier (Rijksarchief Anderlecht, Bestendige Deputatie van de Provincie Brabant, Besluiten en vergunningen, hinderlijke en/of gevaarlijke inrichtingen, Grimbergen 1898/1899) zijn enkele gegevens over de maten en inbouwhoogte van de turbine terug te vinden. Zonder plannen echter. Helaas ook zonder vermelding van het type noch de molenbouwer.

Opmerkelijk is het mechanisme om de turbine (gedeeltelijk) te openen en te sluiten: met leren lappen die opgerold of afgerold worden over de statorschoepen. De Girardturbine van Eliksem kan op identieke wijze gereconstrueerd worden.

In 1926 kwam J. Devleeschouwer op de molen.

De molen werd in 1980 beschermd als monument en samen met de Maalbeekvallei als dorpsgezicht. Er zijn nog drie steenkoppels aanwezig, die nu in de woonkamer zijn geïntegreerd.

De huidige eigenaar (sinds 1978), Erik Van Hemelrijck & Linda De Wit, liet de Girard-turbine in 2008 vrijmaken en bestuderen. De Oyenbrugmolen zal, als eeuwenoude energieomvormer van waterstroom uit de Maalbeek en met zijn innovatie uit de industriële revolutie, maalvaardig gerestaureerd worden en hernieuwbare stroom opwekken. 

Bouwkundige beschrijving (Agentschap Onroerend Erfgoed)

De huidige kern klimt terug naar de 17de eeuw.  

Landelijk gelegen semi-gesloten hof gevat tussen de Oyenbrugstraat en de Maalbeek, aan weerszijde omgeven door een omhaagde tuin aan de straatzijde toegankelijk via een pijlpunthek. Verankerde en gewitte bakstenen volumes op gepikte plint onder vernieuwde zwarte pannen zadeldaken rond een grotendeels gekasseide binnenplaats met centraal een begraasd perkje met notelaar. Toegang in de noordoostelijke hoek via een hoog pijlpunthek tussen bakstenen pijlers.
De koeienstal, haaks op het molenhuis, is naar verluidt op een balk "1840" gedateerd en is heden gedeeltelijk verbouwd tot woongelegenheid. Het karrenhuis en de schuur werden in 1872 op het kadaster ingetekend ter vervanging van oudere volumes. In 1899 werd het middenslagrad vervangen door een waterturbine die tot in de jaren 1950 actief bleef. De schuur stortte in 1976 in en werd niet heropgebouwd. Het bakhuis aan de overzijde van de Maalbeek werd door de huidige eigenaars heropgericht.
In de zuidwestelijke hoek het oorspronkelijk 17de-eeuwse molen- en molenaarshuis op rechthoekige plattegrond dat in de loop van de 19de eeuw aan beide zijden werd ingebouwd tot een L-vormig volume onder complexe pannen zadeldaken. Opgetrokken uit breuk- en baksteen met gebruik van witte natuursteen voor de hoekkettingen, deur- en vensteromlijstingen. Bakstenen erfgevel op breukstenen onderbouw met sporen van hoekkettingen, rondboogpoort met afgeschuinde dagkanten en twee kleine venstertjes met kwarthol profilering en vooruitspringende latei. Groot houten laadvenster onder sterk overkragend zadeldak met houten vleugeldeur. Poort met vernieuwd metalen en beglaasd schrijnwerk. In de oksel een uitspringend breukstenen constructie op vierkante plattegrond met aangepaste rechthoekige openingen. De gevel aan de beekkant bevat nog restanten van een breukstenen parament. Ter hoogte van het molenhuis rechthoekige deur met kwartholle stijlen en negblokken, twee kloostervensters en hoekkettingen. Ter hoogte van het woongedeelte aangepaste rechthoekige vensters onder arduinen lateien (cf. foto 1972: houten lateien) en ijzeren hekjes. De westelijke zijgevel was oorspronkelijk een topgevel en werd vermoedelijk bij de bouw van het aanpalende haakse volume (1840) aangepast tot lijstgevel. Sporen bewaard van een breukstenen parament en vlechtingen; behouden rechterschouderstuk met deksteen en een voormalig beluikt topvenstertje in zandsteen. Later aangebrachte deuropening.
De houten maalinrichting is vrijwel intact bewaard.
In de loop van de 19de eeuw werd het molenhuis aan de oostzijde uitgebreid met een paardenstal. Volume van twee traveeën en twee bouwlagen, op het gelijkvloers rondboogopeningen, op de verdieping rechthoekige.
Het haakse volume, naar verluidt in 1840 (gedateerde balk) als koeienstal gebouwd, werd later gedeeltelijk opgetrokken en omgevormd tot woonhuis.
Ten oosten van het erf bakstenen karrenhuis van vijf op twee traveeën en anderhalve bouwlaag onder pannen zadeldak, nok loodrecht op de straat. Geritmeerd door rondboogarcaden op vierkante pijlers, ingevuld door beglaasd ijzeren schrijnwerk. Straatgevel met blinde rondboogpoort. In het verlengde van de achtergevel is de bakstenen muur met rechthoekige poort nog een restant van de gesloopte schuur.
Langs de straatzijde lage dienstgebouwtjes en een serre onder lessenaarsdak.

In het kaartboek zijn de goederen rond Oyenbrugge afgebeeld (38). De molen vinden we echter niet terug op de tekening. Wellicht werd de Maalbeek omgeleid tot dicht bij de gebouwen die er wel te zien zijn. Nummer één van het kaartboek meldt: «Mevrouwe van Oyen­brugghe met 78 roeden hof, comende reghen de Molenbeke achter, beneefens haren waetermolen gebruykt de muylder Francis Timmer­mans ». Van het werk op de molen alleen kon de molenaar niet le­ven. Hij huurde daarom nog enkele stukken landbouwgrond, waar­ onder een stuk op de Wezenhaag voorbij de Diegemput, 3 dagwand en 92 roeden groot. Later, vooral op het einde van de achttiende eeuw, toen het oude pachthof verdwenen was, werden er nog andere gron­den gehuurd om de eindjes aan  elkaar te kunnen knopen.

Uit het dagboek van Frans Timmermans, burgemeester van Grim­bergen in de negentiende eeuw, kunnen we enkele interessante gege­vens putten uit die tijd. In 1808-1809 lagen de velden verlaten en onbebouwd wegens de veldtochten van Napoleon. Tussen Oyenbrugge en Lintkasteel stond geen koren op het veld. 1811 kende een droge zomer. 1815 was een nat jaar en alles verrotte. Op het Lintkasteel werd een wagen met twee paarden opgeeist voor de oorlog tegen Na­poleon. In 1820 is een neef van J. Timmermans in de boomgaard doodgevroren. 1821-1822 was eveneens een  harde winter. De vaart was dichtgevroren en het was onmogelijk om te malen. 1845: Chole­ra! In 1846 was het bloeisel van het koren bevroren. De oogst mislukte en er was grote nood. Hagel vernielde alle landbouwgewassen in 1847. Tien jaren later had de molenaar grote moeite om te malen wegens de grote droogte. 1859 en 1865 kenden respectievelijk hagelschade en cholera. Uit dit dagboek blijkt oo dat tot ongeveer 1860 in de bossen van  Grimbergen waterslangen, dassen en vossen leefden. Volgens A. Wauters (39a) moest rond 1780 de maalder aan de nieu­we eigenaar van het kasteel van Oyenbrugge toestaan het water van de beek af te leiden naar de vijvers, nadat  ze geruimd waren. De ei­genaar van zijn kant moest de vijvers laten leeglopen wanneer de molen enige herstelling vereiste.

In 1899 werd de watermolen van Oyenbrugge uitgebroken en omge­bouwd tot turbine. In 1926 kwam J. Devleeschouwer op de molen.

------------------------

 (23) Archief Abdij Grimbergen (A.A.G), KI. I , bundel  15.

(24) A.A.G., KI. 11, Cart. I, nr. 29, en  Cart. 11, fol. 93.

(25) A.A.G., KI. 11, Cart. I , nr. 102.

(26) Ibid., nr. 9.

(27) Ibid., nr. 29.

(28) Zo  bevestigt A. WAUTERS, op. cit ., dl. V , blz. 159.

(29) A. WAUTERS, op.cit, dl. V , blz. 159 en 161.

(30) A.A.G., KI. 11, register 28.

(31) Deze koormantels worden heden gedragen van Allerheiligen tot Pasen.

(32) In A. COSIJN, Grimbergen, Notice descriptive, blz. 46 en in VERBOUWE. Iconografie van het Kanton Wolverlem, nr. 14.

(33) Archief Gemeente Grimbergen (A.G.G.), Van Acoleyen J., Kaartboek van de Gemeente Grimbergen, anno 1696, 13de kaartblad, nr. 2.

(34) A.G.G., Geboorte-, huwelijk- en dodenregisters van  1577 tot augustus 1796, 1ste register. blz. 17. Mergel, of 'melior terra' zoals Pastoor Daniël Strael schrijft, was een vettere grond die als meststof werd gebruikt op het veld. Er waren grote mergelputten op de Beigemkouter.

(35) Ze woonde lange jaren op het kasteel en overleed in 1605.

(36) In 1632 was Johannes van Seghbrocck pachter op de Ter Tommenhoeve.

(37) Delestré schreef dit in 1942.

(38) A.G.G., Kaartboek 1696.

(39a) A. WAUTERS, op. cit., dl. V. blz. 158.

-----------------------

Nieuwjaarswensen door Erik van Hemelrijck, eigenaar van de Oyenbrugmolen.
Grimbergen 21 december 2015 

Beste leden, vrienden en belangstellenden, 

Op deze eerste dag van de winter, al kan je niet echt van een winterse dag spreken, onze beste wensen voor het nieuwe jaar. 

Een greep uit onze vorige wensen. “Dat goede projecten gerealiseerd mogen worden of minstens kunnen verder groeien. Dat onze wereld een beetje dichter bij een duurzaam evenwicht komt. Voor windmolenaars graag een flinke bries uit de goede hoek. Voor watermolenaars liever niet al het water ineens.“ 

In 2015 stond de wereld zeker niet stil. Soms erg verontrustend. En ook vaak goede wendingen. Onze planeet in de kering? 

Alle beetjes helpen zij ons Grootemoe. Erg veel is het niet. Maar wij brengen graag een zode aan de dijk. En hoewel onze molen trager maalt dan gehoopt mogen wij niet klagen. Geduld is een schone deugd. Niet meer van de tijd? Graag bij dezen: in 2016 naast gezondheid en geluk ook nog aan ieder geduld en volharding gewenst. 

Het Beheersplan ( vroeger het Herwaarderingsplan) van de Oostelijke Maalbeekvallei is klaar. Met de zegen van Onroerend Erfgoed kan het plan goedgekeurd worden op de gemeenteraad van januari 2016. Eindelijk groen licht ook voor het deelproject “Oyenbrugmolen en Omgeving”. Wij gaan zo gauw mogelijk van start. De realisatie van het vismigratiekanaal zal echter moeten wachten tot het najaar. Omdat de restauratiewerken aan de molen het omleiden van de Maalbeek vereisen. Pas als dit bijpaskanaal geslempt is kan het weiland heringericht worden. 

Voor het Restauratie- en Energieproject fase 2, is de subsidie toegekend. Hierdoor geeft Onroerend Erfgoed een erg duidelijk signaal voor een prompte realisatie. De stedenbouwkundige vergunning wordt aangevraagd. Na jaren kunnen wij dit duurzame erfgoedproject eindelijk realiseren. Het brengt een significante meerwaarde aan het Grimbergse erfgoed zowel het monumentale als het landschappelijke. Het vergroot de natuurwaarden en esthetische waarden van de omgeving in de Maalbeekvallei. Die werd in 1980, bij Koninklijk Besluit, om zijn picturale waarden, beschermd. Onze projecten vergroten bovendien de doorstroomcapaciteit van de Maalbeek bij de Oyenbrugmolen. Alle voorzorgen voor een veilig en gecontroleerd opstuwen van de beek zijn genomen. Toch blijft het ons verbazen dat onze waterloopbeheerder er nog steeds niet helemaal gerust in is. 

De noodzakelijke werken aan de molen voor de inrichting van het gastenverblijf worden in dezelfde stedenbouwkundige vergunning voorzien. Tegen de zomer moet dat klaar zijn. En kunnen wij met de nodige erkenningen onze gasten ontvangen in de Oyenbrugmolen. 

Linda heeft tijdens het voorbije Oyenbrugmolenfeest haar proeve als molengids afgelegd. Vanaf dan mag ze met onderscheiding één en ander over erfgoed en molens uitleggen. Maar om die te doen draaien heb je een molenaar nodig.

Na 120 uur stage in water- en windmolens was het dan zover. Erik voor de vierschaar van de heren examinatoren van de molenaarscursus. De kritische fine fleur van het molenwereldje in de Liermolen. In de hel draait het hellewiel en drijft de koning aan. Tenminste als je het maalschof opendraait en het waterwiel mee wil. Dan drijven de kammen van het spoorwiel de spillegelopen aan. Klauwijzers wringen de meulenijzers waarop de lopers liggen. En schuddebakken slaan tegen de spelten en strooien met mondjesmaat graankorrels door de kroppen. Tussen lopers en liggers gemalen. De lichtvlegels hijsen de ezels en duwen de in hun taatspotten wentelende peerijzers hogerop. Door recht- of zwaaipandscherpsel uitgezwierd dan opgevangen en meegenomen in de steenkisten. Voeder- en bakmeel langs de meelgoten in de zakken. Alom stof en verbijstering. Meester-tovenaar Johan Boulanger deed iets meer dan kijken of het goed was. En met een goedkeurend schouderklopje krijgt de leerling de gegeerde molenaarsmedaille overhandigd. Met dank aan de meester en aan de jury, een meestermolenaar is geboren. 

Na een derde restauratiefase komt dit molenmeesterschap allicht van pas. Maar zover zijn wij nog niet. Het Oyenbrugmolenfeest, 5de editie, in samenwerking met onze goede gemeente, gaat door op zondag 28 augustus. Na hoogtijden en barok tijdens de 17de eeuw nu tijd voor “Verlichting en Revolutie”. Onder Fransche annexatie zijn “Liberté égalité fraternité “ aan de orde van de dag. Mogelijk nemen wij op zaterdag een oude draad op en hernemen wij een historische evocatie uit 2010. “De confiscatie van onse Grimbergsche Abdye.” In dat geval zal het concert, in samenwerking met het CC Strombeek-Grimbergen, op vrijdag 26 augustus doorgaan 

Wij maken werk van onze website www. oyenbrugmolen. be. In  amenwerking met NIMERA mobile ITC komen meetresultaten over opvolging en werking van onze projecten online. 

Projecten zat, werk en pret met hopen. Wij gaan er graag voor en zijn erg blij dit genoegen te mogen delen met de vele helpers, sympathisanten en belangstellenden die de Oyenbrugmolen en zijn projecten een warm hart toe dragen. Onze dank gaat naar allen die ons op één of andere manier ondersteunden in het voorbije jaar. 

Onze projecten worden ondersteund door Onroerend Erfgoed, De Vlaamse Landmaatschappij en de Gemeente Grimbergen. 

Maar voor de ontsluiting en het openstellen van de molen rekenen wij op onze dierbare sponsors. Zo kunnen, op het molenfeest, achthonderd mensen gratis toegang krijgen tot de geanimeerde Oyenbrugmolen. En op een aangename manier kennis maken met de geschiedenis van de molen en de projecten. 

Je kan de werking van de vereniging Oyenbrugmolen steunen met een bijdrage van 10€ als lid. Met 20€ als steunend lid.

Bedrijven en handelaars krijgen voor hun bijdrage van 50€ een fiscaal attest en vermelding op al onze publicaties en website.

Je kan storten op rekeningnummer BE80001627483477. 

En het spreekt voor zich, iedereen wordt warm ontvangen op ons molenfeest. 

Hartelijk, Erik Van Hemelrijck, voorzitter 

In bijlage: Foto 1. Reeën op bezoek in de Oyenbrugstraat.
Foto 2. Een goed glas kriek- of geuze Boon na afloop van de proef  

Onze projecten genieten een substantiële ondersteuning van: NIMERA

p.s. Wij sturen dit bericht naar 864 personen die op één of ander moment of bij één of andere gelegenheid belangstelling voor de projecten rond de Oyenbrugmolen toonden en ons hun email adres opgaven. Op die manier willen wij je graag op de hoogte houden. Reacties of suggesties zijn altijd welkom. Als je onze berichten liever niet meer ontvangt kan je gewoon per mail uitschrijven. Kijk ook op de website: www. oyenbrugmolen. be

Archieven
- Rijksarchief Anderlecht, Bestendige Deputatie van de Provincie Brabant, Besluiten en vergunningen, hinderlijke en/of gevaarlijke inrichtingen, Grimbergen 1898/1899 (vergunning om een turbine te plaatsen)
- Kadaster Vlaams-Brabant, mutatieschetsen Grimbergen:, 1872/5.
- Archief MOT (Museum voor de Oudere Technieken), Grimbergen
- Privaat archief Erik Van Hemelrijck & Linda De Wit, Grimbergen
Gemeentearchief Grimbergen

Werken
J.J. Feyen, "Oude pachthoeven en rustige watermolens te Grimbergen", in "De Toerist", XXXVII, 1958, p. 521-524.
Daniël J. Delestré, "Onebrugge. Pachters. Maalders", in: Sint-Servaasbode, 1942, p. 32-47.
K. Jacobs, "Zingende molens te Grimbergen", in: Toerisme, XL, 1961, p. 303-306.
K. Jacobs, "Wandelgids door Grimbergen", 1961.
J.L., "De Heerlijke rechten en inkomsten van de baronie Grimbergen in de 17de en 18de eeuw", in: Eigen Schoon en de Brabander, XXIX, 1946, p. 19-24;
"Schoon Grimbergen", in: Eigen Schoon en de Brabander, XI, 1928, p. 193-200;
J. Willems, "Van abdijdorp tot woongemeente (Grimbergen)", in: De Autotoerist, 12 oktober 1978, p. 1398-1405.
Herman Holemans, "Kadastergegevens: 1835-1985. Brabantse wind- en watermolens. Deel 2: arrondissement Halle-Vilvoorde (A-L)", Kinrooi, Studiekring Ons Molenheem", 1991.
M.A. Duwaerts e.a., "De molens in Brabant", Brussel, Dienst voor Geschiedkundige en Folkloristische Opzoekingen van de Provincie Brabant, 1961.
Daniël J. Delestré, "Uit het Verleden van Grimbergen", deel II, bewerkte en geannoteerde uitgave door H. De Schepper en de leden van 'Eigen Schoon', Heemkundige Kring 'Eigen Schoon' en Abdijgemeenschap der Norbertijnen, Grimbergen 1987, p. 82-89 en 138-141.
Agentschap Onroerend Erfgoed Vlaams-Brabant, beschermingsdossier: "de Maalbeekvallei" bij M.B. van 9 juli 1980.
"Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen. Inventaris van het cultuurbezit in België. Architectuur, dl. 2n, Vlaams Brabant. Halle-Vilvoorde", Gent, 1977, p. 194.
A. Wauters, "Histoire des environs de Bruxelles", Brussel, 1855, heruitgave o.l.v. F. Mariën, dl. 5, Brussel, 1972, p. 159-162.
J. Wilmet, "Un Joyau National. Grimbergen", Marcinelles-Charleroi, [1935], p. 181 en 212.
Fl. Van Driel: "Het voormalige Oyenbruggekasteel in Grimbergen", in: Eigen Schoon en de Brabander, Driemaandelijks tijdschrift van het Koninklijk Genootschap van Vlaams-Brabant en Brussel, jg. 93, 2010, nr. 2, april - mei- juni, p. 137 - 156, ill.

Mailberichten
Erik Van Hemelrijck, Grimbergen, 02.04.2010, 21.12.2015, 23.02.2022.

Persberichten
Wim Troch, "Zondag 22ste editie van Open Monumentendag. Open Monumentendag in het teken van de vier elementen", in: Het Nieuwsblad, 11.09.2010.
(Wim Troch), "Maalbeekwandeling eindigt in Oyenbrugmolen. Oude molen krijgt nieuwe toekomst", in: Het Nieuwsblad, 11.09.2010.
DSG; "JCI Noord-Brabant steunt renovatie Oyenbrugmolen", Het Nieuwsblad, 22.04.2011.
Joris Herpol, "Girard-turbine hightech uit industriële revolutie", Het Nieuwsblad, 23.04.2011.
Joirs Herpol, "Oyenbrugmolen moet groene stroom produceren. Uniek restauratieproject historische watermolen", De Standaard, 23.04.2011.
Sigurd, "Oyenbrugmolen zet de deuren open tot 1400", Het Nieuwsblad, 14.08.2012.
JHW, "Feest Oyenbrugmolen eindigt met sabotage", Het Nieuwsblad, 06.09.2012.
Sigurd, "Oyenbrugmolen feest op zijn Bourgondisch", Het Nieuwsblad, 08.07.2013.
Joris Herpol, "Restauratieproject voor groene stroom uit Maalbeek. Grote feesten in Oyenbrugmolen", Het Nieuwsblad, 22.08.2013.
Koenraad Merens, "Feesten - Grimbergen. Derde editie Oyenbrugmolenfeest", Het Nieuwsblad, 13.08.2014.Sigurd, "Abt Antoon van Oyenbrugge en de brug verbrandt", Het Nieuwsblad, 14.08.2014.
Dimitri Berlanger, "Evocatie en tentoonstelling zetten uniek restauratieproject in de kijker", Het Laatste Nieuws, 22.08.2014.
DLO, "Oyenbrugmolen wacht op subsidies", Het Laatste Nieuws, 24.08.2015
Joris Herpol, "Droom van eigenaar Erik Van Hemelrijck gaat in vervulling. Oyenbrugmolen kan na 40 jaar eindelijk worden gerestaureerd", Het Nieuwsblad, 24.10.2015.
“Restauratiepremie van 218.000 euro voor Oyenbrugmolen in Grimbergen”, www. geertbourgeois. be (23.10.2015).
“1,5 miljoen euro voor restauratie Vlaamse molens”, geertbourgeois.be (04.11.2015)
Joris Herpol, "Restauratie van Oyenbrugmolen is levenswerk van Grimbergs paar", Het Nieuwsblad, 05.03.2016.
Lies De Smedt, "Oyenbrugmolen in Grimbergen wordt gerestaureerd", Het Laatste Nieuws, 27.02.2016, ringtv.be, 27.02.2016.
Siguard De Ridder, "Oyenbrugmolenfeest 5de editie: "Onder Fransche annenxatie", Het Nieuwsblad, 13.08.2016.
DBS, "Wereldoorlogen centraal op Oyenbrugmolenfeest", Het Laatste Nieuws, 24.08.2018.